காலம் கனிந்து தொங்குகிறது
அப்பழத்தில் ஊரும் எறும்பின் மேல்
அவள் ஏறி வருகிறாள்
அவளை தொடர்ந்து
நானும் ஊர்ந்து வருகிறேன்
அவள் வெள்ளி நிறத்தில் மினுமினுக்கிறாள்
அவள் சவாரி செய்யும் எறும்புக்குக் கொம்புகள் முளைக்கின்றன
அவள் தங்க நிறத்தில் தகதகக்கிறாள்
அவள் சவாரி செய்யும் எறும்புக்கு
இறக்கைகள் முளைக்கின்றன
அவ்வெறும்பு பறந்து செல்கிறது
உயர
உயர
உயர
அவள் வைரம் போல மிளிர்ந்து ஒளிர்கிறாள்
நான்
அவ்வொளியில் திகைத்து உறைகிறேன்
அதே காலத்தில்
விண்ணிலிருந்து பனித்துகள்களாக விழும் அவள்
என் மேல் மென்மையாகக் கவிகிறாள்
அணு அணுவாக
அணு அணுவாக
நானும் ஒளிர்கிறேன்
The stars
almost too many of them to be true
came forward so brightly
that it was as if
they were falling with the swiftness of the void
எனும் Snow Country வரிகளின் மேல்
அகாலம் கனிந்து தொங்குகிறது
அதில் ஊரும் எறும்பை
கைகளை நீட்டிப் பிடித்து
வாயில் போட்டுத் தின்கிறேன் நான்
என்னை நாவை நீட்டிப் பிடித்து
வாய்க்குள் போட்டு
தின்கிறாள் அவள்
அவளை
கொடுக்குகளை நீட்டிப் பிடித்து
குத்தி குதறித் தின்கிறாள் அவளது அம்மா
அவளது அம்மாவை
ஆக்ட்டோபஸ் கரங்களை நீட்டி
வளைத்து பிடித்துத் தின்கிறான்
எண்குணத்தான்
எண்குணத்தானை
மூன்றாம் கண்ணைத் திறந்து எரிக்கிறான்
சிவன்
சிவனின் மென்னியை இறுகப் பற்றி நெருக்குகிறாள்
பார்வதி
பார்வதியின் பிடி இறுக இறுக
சிவனின் தலையிலிருக்கும் கங்கையிலிருந்து
பொங்கி பொங்கி வழிகிறது
நீர்
வெந்நீர்
செந்நீர்
நெடுஞ்சாலையின் பேருந்து நிறுத்தத்துக்கு
அருகிலிருக்கும் டீக்கடைக்குள்
போஸ்ட்டரில் மிளிரும்
நீலப்பச்சைநிறப் பேரழகியின்
குறுநகையை ஒட்டி அச்சேறியிருக்கும்
Female of the Species is
More Deadly than the male
எனும் வசனத்தின் மேல்