ஒஸாகி ஹொசாய்: புத்தருக்கு அளிக்கப்பட்ட இந்த மஞ்சள் நிறப் பூக்கள் – தேர்ந்தெடுத்த ஹைக்கூ கவிதைகள்

---

அற்புத நிலவின் தரிசனத்தை

நான் மட்டுமே பார்த்துவிட்டுத்

தூங்கச் செல்கிறேன்

ஒரு கண்ணாடியை வாங்கிப் பார்த்தேன்

அதில் தெரிந்ததைக் கண்டு

என் முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டேன்

அதிகாலையில்

நான் தூங்கியது

ஒரு கனவு

‘திட்டினால் உனக்கு அழுகை சுலபமாக வந்துவிடுகிறது’,

எனச் சொல்லியபடியே அந்தக் குழந்தையை

அவன் மேலும் அழ வைக்கிறான்

இலையுதிர்காலக் காற்று

ஒரு கல் ஒரு குழந்தையின் பிறப்பைப் பேசுகிறது

அந்தச் சப்தம் எனக்குக் கேட்கிறது

மலை மேல் உள்ள மயானத்தின் மேல்

சூரிய அஸ்தமனத்தின் வானம்

கடல் நோக்கிச் சாய்கிறது

மலர்ச்சியில் குளிர்ந்து, ஒரு மலரும் அதன் நிழலும்

குளிர்ந்த ஒளி

ஊடுருவுகிறது

மூங்கில் காடு

நான் இந்த இரவைக் கழிக்கும் இந்த நடைமேடையின் மீது

உடன் இருக்கும் இந்தப் பசுவின் கண்களில்

எனக்குப் பரிச்சயமான ஒரு இனிய பழைய நினைவின் பார்வை தெரிகிறது

மலைக் காற்று, கீழே இறங்குகிறது

(பிச்சை) பாத்திரம் கூட இல்லை

(பிச்சை) வாங்குகிறேன்

என் ரெண்டு கைகளிலும்

ஒரு கடன்காரனைத் திருப்பி அனுப்பிவிட்டு

ஒரு இளம் ப்ளம்ஸ் பழத்தை நான் கடிக்கிறேன்

நீரெடுக்க வரும் ஒவ்வொரு முறையும் அவள்

நீர்வஞ்சி^** மரத்தின் நிழலைக் கலைக்கிறாள் 

விடியல்

கடல் மீது ஒளியேற்றுகிறது

ஒரு சாளரம் திறக்கிறது

கருமையான கடல் தூங்குகிறது, நான் ஒரு விடுதியை அடைகிறேன்

புத்தருக்கு அளிக்கப்பட்ட

இந்த மஞ்சள் நிறப் பூக்கள்

வாசனை அற்றவை

இந்த அந்திக் காற்றில் ஒரு நெருப்புக் குச்சியைக் கூடப் பற்ற வைக்க முடியவில்லை, அந்தக் குளிரிலும் நாம் உரையாடுகிறோம்

என் மனைவியைத் திட்டிவிட்டு, தகிக்கும் வெய்யிலில் வெளியே செல்கிறேன்

விசிலடிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை, இந்தக் காலை, இந்தக் காடு, எவ்வளவு நீலம், எவ்வளவு பசுமை

வேலிக்கு அந்தப் பக்கம் ஒரு நாய் என்னைப் பார்த்துவிட்டுக் கடந்து செல்கிறது, இந்த மதியத்தில் எதுவும் நடக்கவில்லை

ஒரு மழை நாளில் நான் பிரார்த்தனை மெழுவர்த்திகளை ஒளியேற்றிவிட்டுத் தனிமையில் இருக்கிறேன்

அமைதியான கானகத்தில், பயத்தில், இந்த ஒரு இலை

ஒரு மாதுளை தன் வாய் திறந்தது, அதன் சிறுபிள்ளைத்தனமான காதல்

நான் முற்றிலும் தனிமையாகி விட்டேன், இந்த அந்தி வானம் கூட

மழை பெய்துவிட்டது, இருண்டு போவதைத் தவிர வேறு மார்க்கமில்லை, புனித மண்டபம்

---

குறிப்பு

நீர்வஞ்சி – willow tree – நீர்நொச்சி / ஆற்றுப்பாலை 

---

நந்தாகுமாரன்

கோவையில் பிறந்து வளர்ந்த இவர், தற்போது பெங்களூரில் கணினித் துறையில் தனியார் நிறுவனம் ஒன்றில் மேலாளராகப் பணி புரிகிறார். இலக்கியத்திலும், ஓவியத்திலும், ஒளிப்படத்திலும் ஆர்வமுள்ள இவர், பிரதானமாகக் கவிதைகளும் அவ்வப்போது சிறுகதைகளும், கட்டுரைகளும், மொழிபெயர்ப்புகளும், பயணப் புனைவுகளும் எழுதுகிறார். இவரின் முதல் கவிதைத் தொகுதி 'மைனஸ் ஒன்', உயிர்மை பதிப்பக வெளியீடாக டிசம்பர் 2012இல் வெளியானது. இவரின் இரண்டாம் கவிதைத் தொகுதி 'பாழ் வட்டம்', காலச்சுவடு பதிப்பக வெளியீடாக டிசம்பர் 2021இல் வெளியானது. இவரின் ஆதிச் சிறுகதைத் தொகுதி ‘நான் அல்லது நான்’, அமேசான் கிண்டில் மின்னூலாக ஃபெப்ருவரி 2019இல் வெளியானது. ‘கலக லகரி: பெருந்தேவியின் எதிர்-கவிதைகளை முன்வைத்துச் சில எதிர்வினைகள்' எனும் ரசனை நூல் அமேசான் கிண்டில் மின்னூலாக ஏப்ரல் 2020இல் வெளியானது. இவரின் மூன்றாம் கவிதைத் தொகுதி ‘வெறுமை ததும்பும் கோப்பை தாந்த்ரீகக் கவிதைகள்: பாகம் - ஒன்று’, தமிழ்வெளி பதிப்பக வெளியீடாக டிசம்பர் 2023இல் வெளியானது.